Pero cales son os restos que predominan na nosa terra? Que é o que temos en Galicia?
Imos ver...
Os Restos
Os máis espectaculares soen ser os romanos como a muralla de Lugo, pero uns dos máis importantes que temos en Galicia son os restos Celtas. Entre estos restos temos varios moi importantes a nivel europeo e incluso mundial como os castros de Monte Tecla ou o Castro Baroña.
Súas casas son moi características e se diferencian rápidamente do resto de culturas. Súa principal característica é que son casas de pedra de forma circular e co tellado de palla, soen tener na parte de fóra una especie de forno.
Quenes eran os Celtas e que diferenzas tiñan co resto de culturas do momento??
A palabra Celta orixinalmente significaba “heroe” e se críase que este é o origen de esta ampla cultura. Extendéronse polo centro de Europa, as Galias, Britania e Iberia, transmitindo seu idioma e costumes as distintas poboacións que conquistaron.
Dende ésta época nos contan historias que teñen que ver cos celtas e teñen relación coa naureza. Paisaxes preciosos nos cales o ruido do vento ao cruzar o bosque crea un son fermoso, o ruido da auga das cascadas, a furia do mar ou temas moi utilizados nas súas lendas crean un ambiente apropiado para que aparezan personaxes máxicos.
Idioma e Costumes
Hai un falso mito no que se di que os celtas eran un pobo agresivo, e non é así, caracterizábanse pola súa lealtade e orgullo na loita e ao mesmo tempo polo seu don coa música, a poesía e a filosofía. Desta cultura saen instrumentos moi importantes na nosa terra como a gaita. Curiosamente en Galicia manteuse moito esta cultura musical.
As características da súa civilización
As mulleres nesta cultura están moi valoradas polas labores que realizan e por ser as causantes da vida humana, encárganse sobre todo das labores da casa e fan tareas como artesanías e a agricultura . Como na actualidade os celtas no consideraban a la mujer por debaixo do home. Podían escoller aos seus amantes e a virxinidade non era un papel tan importante como sí o é na cultura cristiana o musulmana. Para a época na que viviron eran una cultura moi avanzada neste sentido e parecida a actual, na que a muller que era madre, era vista como unha diosa protectora. Outro dos rasgos que sorprende da cultura celta, é que la liberdade é importantísima, polo que apenas existían excravos.
Os inimigos dos celtas chamábanlles "Os fillos dos ventos" e o seu orgullo era tan grande que preferían morrer antes de ser derrotados.
Que comían???
Outra caraterística deste pobo era que lles encantaba comer ( quizáis por iso os galegos somos de tan bó comer...), de la cual hemos heredado gran parte de manxares. Facían unha especie de cervexa realizada con trigo e mesturada con mel. En épocas de paz facíanse grandes festins nos que se xuntaba todo o pueblo. Estes festines sempre eran animados con liras, gaitas e instrumentos e cantábanse cancións con temas relacionados con amores tráxicos e heroes que morreron nos seus combates.
Para comer utilizaban os dedos. O máis común era o xabarín , a vaca, cerdo e boi . En vez de patacas acompañaban seus pratos con mantequilla, queixo, mel e castañas o mel, e sempre acompañado de cervexa ou licores de herbas.
Como podedes ver,as súas costumes non están tan afastadas das nosas como poderiamos pensar, seguimos a celebrar festas coma eles nos solsticios, por exemplo o Samaín (propiamente celta, non o americano Hallowen) , para dar a venvida ao inverno e despedir o verán. Tamén mantemos a súa música, en maior ou menor medida, pero séguese a cultivar e a producir ese xénero.
A palabra Celta orixinalmente significaba “heroe” e se críase que este é o origen de esta ampla cultura. Extendéronse polo centro de Europa, as Galias, Britania e Iberia, transmitindo seu idioma e costumes as distintas poboacións que conquistaron.
Dende ésta época nos contan historias que teñen que ver cos celtas e teñen relación coa naureza. Paisaxes preciosos nos cales o ruido do vento ao cruzar o bosque crea un son fermoso, o ruido da auga das cascadas, a furia do mar ou temas moi utilizados nas súas lendas crean un ambiente apropiado para que aparezan personaxes máxicos.
Idioma e Costumes
Hai un falso mito no que se di que os celtas eran un pobo agresivo, e non é así, caracterizábanse pola súa lealtade e orgullo na loita e ao mesmo tempo polo seu don coa música, a poesía e a filosofía. Desta cultura saen instrumentos moi importantes na nosa terra como a gaita. Curiosamente en Galicia manteuse moito esta cultura musical.
A raza de celtas que vivía primeiro en Galicia, era conocida como “Brigante”, deulle nome a Brigantia (actualmente A Coruña). Como xa sabemos esta raza entrou en Galicia polo mar de Irlanda e dise que a actual Torre de Hércules foi construida para avisar aos barcos pero ao mesmo tempo para poder ver dende a sua punta máis alta súa tierra de orixen, Irlanda xusto en frente mirando hacia o mar. Gustaríame saber máis acerca de la vida diaria, a relixión ou a organización política dos celtas, pero o que sí pódese ver é que existen costumes que permanecen ata os nosos días.
As mulleres nesta cultura están moi valoradas polas labores que realizan e por ser as causantes da vida humana, encárganse sobre todo das labores da casa e fan tareas como artesanías e a agricultura . Como na actualidade os celtas no consideraban a la mujer por debaixo do home. Podían escoller aos seus amantes e a virxinidade non era un papel tan importante como sí o é na cultura cristiana o musulmana. Para a época na que viviron eran una cultura moi avanzada neste sentido e parecida a actual, na que a muller que era madre, era vista como unha diosa protectora. Outro dos rasgos que sorprende da cultura celta, é que la liberdade é importantísima, polo que apenas existían excravos.
Os inimigos dos celtas chamábanlles "Os fillos dos ventos" e o seu orgullo era tan grande que preferían morrer antes de ser derrotados.
Que comían???
Outra caraterística deste pobo era que lles encantaba comer ( quizáis por iso os galegos somos de tan bó comer...), de la cual hemos heredado gran parte de manxares. Facían unha especie de cervexa realizada con trigo e mesturada con mel. En épocas de paz facíanse grandes festins nos que se xuntaba todo o pueblo. Estes festines sempre eran animados con liras, gaitas e instrumentos e cantábanse cancións con temas relacionados con amores tráxicos e heroes que morreron nos seus combates.
Para comer utilizaban os dedos. O máis común era o xabarín , a vaca, cerdo e boi . En vez de patacas acompañaban seus pratos con mantequilla, queixo, mel e castañas o mel, e sempre acompañado de cervexa ou licores de herbas.
Como podedes ver,as súas costumes non están tan afastadas das nosas como poderiamos pensar, seguimos a celebrar festas coma eles nos solsticios, por exemplo o Samaín (propiamente celta, non o americano Hallowen) , para dar a venvida ao inverno e despedir o verán. Tamén mantemos a súa música, en maior ou menor medida, pero séguese a cultivar e a producir ese xénero.
Ningún comentario:
Publicar un comentario